Okładka miękka, przykurzenia, rogi lekko zagięte.
Zabawna, cyniczna i trochę bezwstydna opowieść o dwóch przyjaciółkach stawiającym czoła wyzwaniom wieku czterdziestu lat – erotycznej bieliźnie, odsysaniu tłuszczu, nowym kochankom!

Książka utrzymana w stylu „”Diabeł ubiera się u Prady””, „”Seks w wielkim mieście”” i „”Niania w Nowym Jorku””! W świecie, gdzie chirurgia plastyczna jest tak popularna jak seksowna para butów Manolo Blahnika, samotna matka z przedmieść, Jessica Taylor, próbuje przekroczyć magiczny wiek czterdziestu lat, mając na twarzy jedynie krem nawilżający i tusz do rzęs. Jej olśniewająca przyjaciółka, producentka telewizyjna Lucy Baldor, ma odmienne poglądy na dostojne starzenie się. „”Moje ciało to świątynia””, tłumaczy Lucy, „”nie chcę więc, by się rozsypało jak Święty Jan””. Przyjaźń Lucy i Jess przetrwała burze małżeńskie, narodziny ich dzieci i transformację ze skąpych bikini w „”urocze”” stroje jednoczęściowe. Tym razem jednak, ku przerażeniu Jess, Lucy oznajmia, że ma kochanka. Bardzo znanego kochanka. Jej mąż Dan dowiaduje się o romansie, ale Lucy jest zbyt pogrążona w namiętności, by się tym przejmować. A Jess sama znajduje się w kłopotliwym położeniu, kiedy to były mąż, seksowny Francuz, ponownie wypełnia jej życie – i łóżko. „”Z dzienników botoksowych”” jest porywającą historią, oferującą niespodziewane i pełne atrakcji podglądanie perypetii dwóch kobiet w średnim wieku.

Zadarcia i zagniecenia rogów.