Okładka miękka z obwolutą. Obwoluta powycierana i uszkodzona, rogi pozaginane

Okładka miękka, rogi lekko zagięte.
Drapieżna publicystka „”Dziennika””, prowokatorka prasowych i internetowych polemik, bezlitosna recenzentka książek. Magdalena Miecznicka rzuca kolejne wyzwanie, jako autorka książki o pokoleniu swoich rówieśników, którym na progu dorosłości historia zrobiła prezent i otwarła drogę na Zachód. Piękna, wykształcona, perfekcyjna, doskonale zorganizowana i odnosząca sukcesy kobieta jest główną bohaterką tej historii. Bez kompleksów, które towarzyszyły jeszcze pokoleniu jej rodziców, odnajduje się w nowoczesnym świecie: w Warszawie, Paryżu i Nowym Jorku. Lekko, naturalnie poświęca się typowym rozrywkom swoich rówieśników: przeżywa bez pruderii wielkie miłości, potem nieco mniejsze miłości, robi karierę, bawi się w eleganckich miejscach. Okazuje się jednak, że tym, co daje jej energię, nie jest zwyczajna radość życia czy marzenie o sukcesie. Prawda jest znacznie bardziej mroczna, i dotyka nas wszystkich…

Jest to powieść o ucieczce od wolności bycia sobą – o tym, że w świecie, w którym teoretycznie wszystko jest możliwe, naszą największą potrzebą jest ograniczenie sobie możliwości. O tym, że świat, spełnienie, kariera, nawet miłość, służą do tego, żeby nie myśleć o innych, trudniejszych sprawach. Jest to także opowieść o winie i szukaniu usprawiedliwień. No i powieść o polskiej świadomości i relacji Polaków z Zachodem dwadzieścia lat po upadku komunizmu.

Okładka miękka

Pewnego dnia Łucja Nowakówna kupuje kolejne, ale za to wyjątkowo dizajnerskie śliwkowe buciory, rzuca chłopaka, wygodne mieszkanie

i przeprowadza się do odziedziczonego po wuju drewniaka bez porządnej łazienki, ale za to z piecem i dzikim lokatorem. Do tego momentu, oprócz nudnego narzeczonego, miała tylko przyjaciela z dzieciństwa, napakowanego łysola Bronka Skrzętnego. Teraz zaprzyjaźnia się z nowymi sąsiadami: karlicą panią Marlenką, handlarzem antyków Władkiem Szuszfelakiem, synem zmarłej lokatorki wuja, filmowcem przyrody – Januszem Poniewieskim, a także patykowatą Basią z trójką podobnych do niej dzieci.

Łucja rysuje komiks, do którego potrzebuje marionetki. W tym celu udaje się do teatru lalkowego, gdzie poznaje bardzo przystojnego i uwodzicielskiego aktora Walerego Dębowskiego. Od pierwszych taktów wspólnie przetańczonego tanga jasne jest, że niesamowicie pociągają się wzajemnie, ale dziewczyna klasyfikuje go jako maczo i nie chce o nim myśleć.

W dodatku, w okolicy drewniaka zaczyna pojawiać się niezwykły klaun…