-
-
-
-
-
Wiosenne szachrajstwa. Trzy worki przenicy
Obtarcia, poplamienia okładek, przykurzenia, kartki pożółkłe.
,,Dwie krótkie powieści. Wiosenne szachrajstwa to liryczna opowieść o pierwszej chłopięcej miłości. Trzy worki pszenicy opisują konflikt postaw ludzkichna zapleczu frontu w okresie wojny."
-
Władza bez tyranii. Jak kontrolować ludzi, pieniądze, czas, emocje i słabości
Okładka miękka, rogi lekko zagięte, przykurzenia.
-
Współczesna tkanina polska
Oprawa twarda w materiale z obwolutą. Obwoluta lekko powycierana.
-
Wspomnienia pośmiertne Brasa Cubas
Oprawa twarda, przykurzenia.
„”Opublikowana w 1881r. powieść składa się na unikalny styl krótkich, nierównych rozdziałów pisanych różnymi sposobami. Zamiast czystej i logicznej konstrukcji zwyczajnej dziewiętnastowiecznej powieści realistycznej, książka jest pełna surrealistycznych metafor i żartobliwej narracji. „”
-
-
Wyścig
Obtarcia, zarysowania, zadarcia okładek, przykurzenia, prywatna dedykacja.
,,Zbeletryzowana historia wyścigu do bieguna południowego między Amundsenem i Scottem.''
-
Zabytek i historia
Ta książka to antologia XIX-wicznych tekstów poświęconych konserwacji i ochronie zabytków.
Zadarcia i zagniecenia okładek i rogów.
-
-
Zamieć
Obtarcia okładek, przykurzenia.
,,To druga część trylogii Stefana Żeromskiego Walka z Szatanem. Trylogia ta składa się z następujących utworów Nawracanie Judasza, Zamieć oraz Charitas. Obejmuje ona panoramę życia Polaków w okresie przedwojennym i w latach I wojny światowej.''
-
Zanim człowiek stał się człowiekiem
Zarysowania, zadarcia okładek, lekko przekrzywiony blok.
,,Książka brytyjskiego antropologa jest kompetentną i aktualną syntezą dorobku współczesnej paleontologii (i wybranych wątków z pokrewnych dziedzin, np. biologii ewolucyjnej).''
-
-
-
-
-
Żółty Ptak
Oprawa twarda
Fragment książki:
Jak każde opowiadanie zrodzone z tęsknoty, z marzenia, tak i ta opowieść, chociaż wymyślona jest nierzeczywista. Co do postaci, miejsca i czasu. Dotyka jednak całkiem realnego pragnienia spotkania Nauczyciela. Mistrza, który jest – obok w nas. Jesteśmy jak owi uczniowie, którzy szli ze swoim Nauczycielem, rozmawiali z nim i dziwili się temu, że jako jedyny chyba człowiek w Jerozolimie nie wiedział co się wydarzyło. Wszyscy uwielbiamy pielęgnować nasze wyobrażenia o wydarzeniach, w których uczestniczyliśmy, a nasze oczy są jakby na uwięzi. Ale nie jest to powód do rozpaczy. On nas zawsze wyprzedza na Drodze do Galilei. Wystarczy umrzeć dla siebie, żeby Go spotkać. Jeśli to niemożliwe trzeba umrzeć na śmierć. -