Autorka opierając się na zwierzeniach swoich respondentek podkreśla, iż wiele kobiet – zwłaszcza po czterdziestym i pięćdziesiątym roku życia – żałuje teraz, że nie dopuściły do głosu swego seksualizmu, kiedy były młodsze. Żyły jak „”grzeczne dziewczynki”” wpisując swoje potrzeby seksualne na samym dole listy potrzeb życiowych lub koncentrując się jedynie na zdobyciu mężczyzny, wyjściu za mąż i macierzyństwie – aż do chwili, gdy wydarzyło się coś w ich życiu, co uświadomiło im, że właściwie bez żadnego powodu tracą bardzo ważną sferę życia.