Antoni Nowakowski, robotnik Elektrowni Warszawskiej, we wspomnieniach swych daje sugestywny obraz Warszawy z początków wieku XX. W pamięć Nowakowskiego mocno wrył się obraz i nastrój miasta w czasie I wojny światowej, jednak punkt ciężkości wspomnień spoczywa na jego największej pasji życiowej – Elektrowni Warszawskiej, w której praca była jego żywiołem. Walka o światło dla stolicy w czasie oblężenia 1939 r., organizowanie ruchu oporu w okresie okupacji, bohaterska obrona elektrowni w powstaniu warszawskim i odbudowa jej po wojnie opisane są żywym i dowcipnym językiem.

Zadarcia i zagniecenia okładek i rogów. Okładka miękka.