-
Ostatnia kobieta, Najbiższa walka
10.00 złOkładka miękka wyblakła na grzbiecie, rogi lekko zagięte. Wymaga podklejenia.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Ostatnia świątynia
12.00 złOkładka miękka, rogi lekko zagięte.
Z okładki:
„”Maleńka wyspa File trwała przez tysiąclecia w pobliżu pierwszej katarakty Nilu. Na jej skałach wnoszą się mury ostatniej pogańskiej świątyni, w którym zapanowało chrześcijaństwo. W prastarym sanktuarium Izydy żyje ostatnia wspólnota wyznawców bogini, broniąc wiary starożytnych Egipcjan. Z miłości do File dwoje młodych ludzi- kapłanka Izis oraz kapłan Sabni- podejmują walkę z potężnymi nieprzyjaciółmi. Ich najgroźniejszym wrogiem jest władca Elefantyny, biskup Teodor. Prefekt bizantyjskich oddziałów Maksymian zakochuje się w kapłance, chce pojąć ją za żonę i obiecuje chronić wyspę wbrew cesarzowi, chrześcijanom i biskupowi. Czy Izis uda się obronić świątynię i wiarę przodków? Czy miłość młodej pary przezwycięży grożące niebezpieczeństwa?”” -
-
-
-
Ostatnia tajemnica zatopionych bogów
15.00 złOprawa twarda w materiale z obwolutą, przetarcia, naddarcia obwoluty i ubytki, przykurzenia, pożółkłe kartki
-
-
-
-
-
-
Ostatnia z rodu
10.00 złOkładka miękka lekko przykurzona.
Historia życia Anny Jagiellonki.
Pisana w latach 1963-1964 książka przedstawia postać Anny Jagiellonki (1523-1596) na tle dziejów XVI-wiecznej Rzeczypospolitej za panowania dwóch ostatnich Jagiellonów. Anna, córka Zygmunta I Starego i Bony, wychowana na renesansowym dworze, zdominowana przez silną osobowość matki, ponad dwie trzecie swego długiego żywota spędziła na uboczu historii, będąc świadkiem intryg, walk o reformę państwa i Kościoła, sporów o władzę. Dopiero po bezpotomnej śmierci brata, Zygmunta Augusta (1572), spadkobierczyni potężnego rodu, obdarzona tytułem Infantki, wyszła z cienia. Wkroczyła na scenę polityczną jako symbol tradycji Jagiellonów, snuła plany polityczne i matrymonialne, odegrała istotną rolę w czasie trzech pierwszych bezkrólewi. Po krótkim epizodzie Henryka Walezego szlachta okrzyknęła niemłodą już Annę królową (1575), przeznaczając jej na męża Stefana Batorego. „”Pół wieku przeszło przeżyła na królewskim ustroniu, zanim osiągnęła cel marzeń — poczuła na ręce węzeł stuły, a ciężar korony na skroniach”.Po śmierci Batorego (1586) królowa pokrzyżowała plany wielkich europejskich rodów, doprowadzając do osadzenia na polskim tronie swojego siostrzeńca, Zygmunta III Wazy. A jednak „”o rządzeniu marzyła nadaremnie. Siostrzeniec ani myślał dzielić się władzą z ciotką… Pozostawały Annie hafty, dzieła miłosierdzia, troska o własny dwór wdowi tudzież o należyty porządek nabożeństw”.
