Okładka miękka, rogi lekko zagięte, przykurzenia.

Książka ta opisuje 13 lat pracy autora w Polskim Radiu i Telewizji. Dwukrotnie wyrzucany z tej instytucji – sam w końcu rezygnuje, nie mogąc pogodzić się, szczególnie teraz, gdy tyle zmian wokół, z nadal funkcjonującym, w swej istocie post-komunistycznym, modelem mass mediów w Polsce, z naruszaniem własnej godności, z instrumentalnym traktowaniem informacji i ludzi. Ma dość.

Podaje wiele nieznanych faktów o programach, w których pracował, i osobach, które je współtworzyły. Nie oszczędza nikogo, ale przede wszystkim bije się we własne piersi. Tym się różni od innych.

Jest to relacja napisana z klasą, nie trzeba się będzie jej wstydzić za parę lat. Szczera, poważna, ale i atrakcyjna dla czytelnika książka. Inne spojrzenie, bliższe prawdzie. Aby mieć pełniejszy obraz życia publicznego w Polsce, warto ją przeczytać.