Z drogi do Poczdamu

Okładka miękka, rogi lekko zagięte.

„”Seawolf”” jest znanym blogerem i felietonistą. zdobył m.in. I miejsce w plebiscycie publiczności konkursu na Blog Roku 2010 największego polskiego portalu onet.pl. Jego teksty ukazują się na czołówkach m.in. Niezalezna.pl, Wpolityce.pl, Gazecie Polskiej Codziennie. Jest najpopularniejszym polskim blogerem – licznik na jego blogu pokazuje obecnie 2,2 mln czytelników. Prywatnie „”Seawolf”” to Tomasz Mierzwiński, kapitan żeglugi wielkiej, pływający po najbardziej egzotycznych morzach, od Karaibów po Antarktydę. Posiada wszystko to, co dobry bloger mieć powinien – talent do pisania, cięty dowcip, swoimi opiniami – porusza, wzrusza, ale i bulwersuje. Poszczególne hasła alfabetu odnoszą się przede wszystkim do polskiej przestrzeni politycznej. z niezwykłym poczuciem humoru oraz charakterystycznym dla siebie stylem wypowiedzi, Seawolf odkrywa przed Czytelnikiem nieznane fakty oraz opiniuje tematy z pierwszych stron gazet. Celnie komentuje bieżące wydarzenia, wskazuje absurdy i uderza w polityczny fałsz. Jest autorem wielu określeń, jak np. „”Pan Prezydęt””, „”Forrest Gump polskiej polityki””, „”Pancerna Brzoza””, które stały się powszechne nie tylko wśród blogerów, ale również dziennikarzy i polityków. Książka zawiera teksty, które nie były wcześniej publikowane na blogach, zatem jest to gratka również dla wszystkich czytelników blogów Seawolfa. A wersja drukowanaa – Podstawowa rola czytelnika to komentowanie, ocenianie, dyskutowanie, a więc czy stoi coś na przeszkodzie, żeby napisać parę słów do Sewolfa na temat książki, na jego blogua Na pewno nie! Książkę polecamy blogerom i wszystkim, którzy nie czytają blogów, ale chętnie dowiedzieliby się o nich czegoś więcej. Alfabet Seawolfa jednych będzie zachwycać, innych bulwersować, jeszcze innych śmieszyć, a może nawet wzruszać. Jedno jest pewne – ta książka ma wszystko to co każdy dobry blog powinien posiadać – EMOCJE.

miękka oprawa, przetarcia i zagięcia okładki i grzbietu

Oprawa twarda

miękka oprawa

Okładka miękka, rogi lekko zagięte, przykurzenia.
Akcja reportaży składających się na „”Busz po polsku”” rozgrywa się w latach 50 i 60., na prowincji, w Olecku, w Puszczy Białowieskiej, nad Narwią, w okolicach Brodnicy, pod Mławą, we wsi Grunwald, w Pratkach koło Ełku, krótko mówiąc gdzie diabeł mówi dobranoc. Ich bohaterami są: dwie Niemki uciekające z domu starców w Szczytnie, flisak, stróż nocny, małorolny chłop klepiący biedę, robotnicy sezonowi, wyrzuceni ze studiów, którzy nie chcą wracać z Warszawy do swoich rodzinnych miasteczek i wsi, ludzie bez stałego adresu. Ale także inżynier, nauczyciel historii, student SGPiS nazwiskiem Piątkowski, który jest rekordzistą świata w rzucie dyskiem, młodzi mężczyźni odbywający służbę wojskową. Ozdobą tomu są reportaże Danka i Sztywny, które wydają się być niemal gotowymi scenariuszami filmowymi.