Wspomnienia warszawskie

Wspomnienia obejmują okres od dzieciństwa autora, poprzez lata emigracji – aż do chwili powrotu do kraju w roku 1951. Poświęcone ludziom, z którymi Antoni Słonimski przyjaźnił się w różnych okresach swego życia, są zarazem kronikarskim zapisem warszawskiego obyczaju i języka, warszawskiej codzienności oraz życia umysłowego i kulturalnego stolicy. Wspomnienia, utrzymane w ciepłym klimacie, przepojone łagodnym sceptycyzmem, dowodzą, jak silny był związek uczuciowy autora z Warszawą.