Okładka miękka, przykurzenia.
Z okładki:
„”Pewnego jesiennego dnia w mieście B., na zapuszczonym placu zabaw w dzielnicy dworcowej, trzy kobiety natykają się na mężczyznę zwisającego z drabinki głową w dół. To Abel Nema, nielegalny emigrant, tłumacz i nauczyciel. Mówi się o nim, że jest geniuszem – w ciągu dziesięciu lat opanował perfekcyjnie dziesięć języków. Ale jakie to ma znaczenie, jeśli w życiu nic i nikt nie chce się znaleźć na właściwym miejscu? „”

Okładka miękka zagięta, rogi zagięte, przykurzenia. Grzbiet odkształcony.

Gdy pięcioletnia Dora spotyka po raz pierwszy w przedszkolu Lukę, instynktownie czuje, że ten dzień zaważy na całym jej życiu. Chłopiec również ma niejasne wrażenie, że zdarzyło się coś wyjątkowego, czego jeszcze nie potrafi nazwać. Od tamtego dnia dzieci stają się nierozłączne: na ulicach małego jugosłowiańskiego miasteczka, na molo, na rozległych kamienistych plażach… Kiedy rodzice Dory decydują się na emigrację do Francji, rozstanie okazuje się prawdziwym dramatem. Dora z rozdartym sercem wyjeżdża do Paryża. Zrozpaczony Luka zostaje w Makarskiej, nie potrafiąc zrozumieć, dlaczego mała przyjaciółka go opuściła. Żadne z nich nawet nie przypuszcza, że nie jest to rozstanie na zawsze i że życie szykuje im naprawdę złośliwego figla. Niezwykła opowieść o przejmującej miłości, od której dwoje ludzi nie potrafi się uwolnić. Miłości, która potrafi wiele znieść. Miłości, która skazuje na samotność.