Obtarcia, zarysowania okładek.

,,Śliwonik znał największych i najciekawszych, Grochowiaka, Hłaskę, Iredyńskiego, Stachurę, Himilsbacha, Brychta. Z nimi pracował, z nimi niejedną noc siedział przy barze i teraz, po latach, o nich pisze – zabawnie, dowcipnie, ale też, jak na poetę przystało, lirycznie, z nostalgią, zadumą, mądrą refleksją.''