Teksty zamieszczone w tomie pochodzą ze zbiorów "Trzynaście opowieści" (1946) i "Karabela z Meschedu" (1948). Opowiadania publikowane wcześniej, w latach 1942-1947, w czasopismach (m.in. w londyńskiej "Nowej Polsce", a później w prasie krajowej), tworzą panoramę żołnierskich losów polskiego wychodźstwa wojennego. Pruszyński sięga do etosu żołnierza – tułacza, traktuje wojnę jako rodzaj przygody duchowej, nadaje jej wymiar mistyczny

Teksty zamieszczone w tomie pochodzą ze zbiorów "Trzynaście opowieści" (1946) i "Karabela z Meschedu" (1948). Opowiadania publikowane wcześniej, w latach 1942-1947, w czasopismach (m.in. w londyńskiej "Nowej Polsce", a później w prasie krajowej), tworzą panoramę żołnierskich losów polskiego wychodźstwa wojennego. Pruszyński sięga do etosu żołnierza – tułacza, traktuje wojnę jako rodzaj przygody duchowej, nadaje jej wymiar mistyczny

Teksty zamieszczone w tomie pochodzą ze zbiorów "Trzynaście opowieści" (1946) i "Karabela z Meschedu" (1948). Opowiadania publikowane wcześniej, w latach 1942-1947, w czasopismach (m.in. w londyńskiej "Nowej Polsce", a później w prasie krajowej), tworzą panoramę żołnierskich losów polskiego wychodźstwa wojennego. Pruszyński sięga do etosu żołnierza – tułacza, traktuje wojnę jako rodzaj przygody duchowej, nadaje jej wymiar mistyczny

Teksty zamieszczone w tomie pochodzą ze zbiorów "Trzynaście opowieści" (1946) i "Karabela z Meschedu" (1948). Opowiadania publikowane wcześniej, w latach 1942-1947, w czasopismach (m.in. w londyńskiej "Nowej Polsce", a później w prasie krajowej), tworzą panoramę żołnierskich losów polskiego wychodźstwa wojennego. Pruszyński sięga do etosu żołnierza – tułacza, traktuje wojnę jako rodzaj przygody duchowej, nadaje jej wymiar mistyczny