Głęboko poruszająca książka łącząca dwa plany narracji. Z jednej strony to wspomnienia Henryki — 16‑letniej dziewczyny wysiedlonej z Wołynia na Syberię w 1940 r., która przeżyła niewyobrażalny głód, terror, pracę w sowieckich obozach, więzienie za odmowę przyjęcia obywatelstwa ZSRS, miłość i dramat rozłąki z mężem‐Ormiankiem („Griszą”). Z drugiej strony – relacja jej wnuka, księdza Arkadiusza, który wyrusza na Syberię, by odnaleźć grób pradziadka i wypełnić złożoną przez babcię obietnicę.