Społeczeństwo miejskie

Okładka miękka, rogi lekko zagięte.

Oprawa twarda w materiale – powycierana, rogi zagięte.

Okładka miękka, rogi lekko zagięte.
Kolejny tom „”Konwersatorium Wiedzy o Mieście”” poświęcony został problematyce już od wielu lat nurtującej badaczy różnych dziedzin i dyscyplin naukowych, którą jest proces (procesy) urbanizacji. Szczególne zainteresowanie tymi procesami związane było zarówno na świecie, jak i w Polsce w okresach intensywnej industrializacji, która prowadziła do koncentracji ludności na niewielkich obszarach, zmian ekonomicznych podstaw życia, a w konsekwencji kształtowania się nowych zachowań indywidualnych i społecznych. Ten etap procesów urbanizacji został gruntownie zbadany oraz opisany i dzisiaj może służyć badaczom jako punkt odniesienia do studiów nowych procesów, jakie ksztaltująnasząprzestrzeń życia w olcresie poindustrialnym.

Tom zawiera 37 prac autorów reprezentujących wszystkie ośrodki geograficzne w Polsce. Układ treści, choć nie podzielony formalnie na części, obejmuje trzy duże bloki. W pierwszym zgrupowano prace o charakterze ogólnym teoretyczno-metodologicznym, drugi dotyczy procesów urbanizacji analizowanych na podstawie badań pojedynczych miast i ich najbliższych zapleczy. Zaprezentowano tu zarówno miasta duże (Poznań, Łódź, Wrocław, Trójmiasto), jak i mniejsze (Olsztyn, Tomaszów Mazowiecki, Zgierz). Trzecia grupa prac dotyczy procesów urbanizacji badanych w ujęciu regionalnym (Wielkopolska, Pomorze Środkowe, region katowicki, zachodnia Ukraina, Izrael). (ze wstępu)

Oprawa twarda w materiale z obwolutą. Obwoluta lekko uszkodzona.

Okładka miękka
Książka pt. „”Autonomia robotnicza”” bardzo szeroko traktuje ten temat, poruszając wiele różnorodnych wątków: badania robotnicze, analizę składu klasowego, krytykę organizacji partyjnych i związkowych, taktykę akcji bezpośredniej, kwestie uznania itd. Zaprezentowany w niej materiał jest potrzebnym głosem w dyskusji na temat teorii i praktyki radykalnego ruchu pracowniczego. Koncepcje walki, a także postulaty polityczne, nie mogą zostać „”wniesione”” czy „”narzucone”” klasie pracowniczej z zewnątrz, ale muszą zostać wypracowane w jej wnętrzu. Pracownicy nie są bezkształtną masą, którą można formować na wzór takich czy innych ideologicznych koncepcji. W tym kontekście staje się oczywistym, że to nie ruch pracowniczy ma wyrażać dążenia anarchistów, ale dokładnie odwrotnie. Potwierdza to historyczna perspektywa, w której – ruch anarchistyczny wyrasta z emancypacyjnych dążeń ruchu pracowniczego. To nie robotnicy „”nie dorośli”” do anarchistycznych ideałów, to raczej anarchistyczna teoria i praktyka ugrzęzła w niezrozumiałych dla robotników „”wymysłach””, pozostających współcześnie bez żadnego odniesienia społecznego. Konsekwencją tego pojawiające się sprzeczności, konflikty, ideowy dyskomfort powinny być wykorzystane w celu odrzucenia dogmatycznych gorsetów i otwarcia się na nową dyskusję i działanie.