Żywe torpedy

Okładka miękka z obwolutą. Obwoluta powycierana, rogi lekko zagięte, przykurzenia

Ilu było tych ochotników, nazywanych , żywymi torpedami””, nikt dzisiaj nie potrafi podać. Przeprowadzone przez nich akcje w większości wypadków nie były planowane i nie figurowały w rozkazach dowództwa. Ich uczestnicy nie składali meldunków, bo z takich straceńczych akcji zazwyczaj nikt nie wracał. Były tylko skąpe relacje przygodnych świadków, którzy nie mogli podać bliższych szczegółów ani określić liczby uczestników. Stosunkowo najwięcej danych można odnaleźć w źródłach niemieckich. Zwłaszcza w raportach jednostek wojskowych wyliczających straty poniesione z rąk „polskich fanatyków””, którzy w wypadku wzięcia do niewoli byli rozstrzeliwani na miejscu. Następnie w aktach gestapo, którego funkcjonariusze poszukiwali „żywych torped”” korzystając z informacji „volksdeutschów”” oraz … prasy polskiej. w której znajdowali imienne listy ochotników, a często i adresy.